Milli mücadele ve bağımsızlık yolunda büyük bedeller ödemiş bir milletin evlatları olarak ecdadımızla ne kadar gurur duysak azdır. En büyük gurur kaynaklarımızdan biri de şanlı bayrağımıza ve kahraman milletimize yakışır olan İstiklâl Marşımız ve onun şairi üstat Mehmet Akif Ersoy' dur.

Savaşmış, yorulmuş nihayetinde kazanmış, adeta küllerinden yeniden doğmuş bir milletin yaşadıkları yüreklere kazınmışken Mehmet Akif'in kaleminden dökülenler, edebî kaygılarla hamasî bir üslupla İlle de kahramanlık içersin diye öylece alelade yazılmış dizeler değildi. Her satırı bir yaşanmışlığı anlatıyor, kurgu içermiyordu. O dönemde de marşımız ilk dinlenildiğinde yüreklerin sızısı gözlerdeki yaşa karışmış, boğazlar düğümlenmiş, gururla aşkla acıyla ruhlar yeniden yoğrulmuştu. Bir destan vardı yazılan bir de bu destanı yaşayan. Bugün o destanın mirasçıları küçük çocuklar görüyorum; daha dilleri dönmeden göğsünü kabarta kabarta, gözlerini şanlı bayrağa dikip marşımızı söyleyen. Sesleri de o minik bedenleri de devleşiyor adeta. İşte o ruh diyorum; Çanakkale geçilmez diyen, gemileri karadan yürüten, 15 Temmuzda tanklara bedenini siper eden, bu milletin damarlarında gezen, küçüğünden büyüğüne tavrına dünyasına yerleşen o ruh! Bugün o ruhu diri tutmak, hiç kaybetmemek adına Mehmet Akif'i anlamak ve anlatmak gerek. Bir âşık ile mâşuk hikayesine konu olur gibi vatan sevgisini yaşamak gerek.

İstiklâl yolunda vatanın istikbâli için kim olduğumuzu, nereden nasıl geldiğimizi, ödediğimiz ve ödemekte olduğumuz bedelleri unutmamalıyız. Bizler biliyoruz, başkaları da bilsin ki başta Allah'ın izni ve Mehmet Akif'in temennisiyle bu millet bu vatana başka İstiklâl Marşı yazdırmayacaktır. Ezelden ebede uzanan bağımsızlık yolunda bu vatan var olsun!